99- DENİZ VE GÖL

      OSMAN TÜRKOGUZ

      İzmir; 19 Nisan 2010.

                             DENİZ VE GÖL!

      Tüm gemileri batık; tüm sahilleri kuru;

      Bir deniz varmış günün birinde,

      Suları masmavi, suları duru.

      Mutsuzluk rüzgârları esermiş;

      Ölü kadırgalarında, ölü korsanlar gezermiş;

      Dev dalgalarında denizin

      Çook uzaklarda, bir küçücük göl varmış;

      Mavi mi mavi;

      Yeşil mi yeşil.

      Özlemiyle denizin titrer dururmuş.

      Şarkılar söylermiş rüzgârlarda,

      Dans ederek uyurmuş.

      Gözlerinde sevdanın gizli ışıkları;

      Dudaklarında hıçkırıkları özlemlerinin,

      Mesafeler üstünden o denize vururmuş.

      Ve sonra;

      En güzel valsi başlamış denizle gölün;

      Yeşil sahilleriyle, masmavi sularında

      Ve mavi kubbesi altında göğün.