17 Ekim 2013 Perşembe

1161/ATEŞ İLE SUYUN ÖYKÜSÜ!


              TC.                                                                                                                                                                      OSMAN TÜRKOĞUZ

            osmanturkoguz@hotmail.com

            TV. Çeşmealtı;25 Mayıs 2010./İNSANLAR YAŞADIKÇA!

ATEŞ İLE SU!”

         Konak Subay Orduevinin bitişiğindeki ATATÜRK KÜLTÜR MERKEZİ’NİN önünde; resim ve heykel sergi salonu vardır. ATATÜRK’TEN KORKANLAR PARTİSİ iktidara gelmeden önce; burada görkemli bir yaratılış heykeli vardı. Yüksek bir kaide üstünde, bir tek sap ile kaideye tutturulmuş iki yaprak. Üşenmeden, bu heykelin önünde durur, gelen ve geçene bunun anlamını sorardım. Tanrıma şükürler olsun bunu bilene rastlayamadım. KADIN ve ERKEK BİR kökten türemiştir, hayata bir tek kökle bağlıdırlar! Adı AK, Ampulü de Çağdaşlığa patlak bir siyasi parti iktidara gelir, gelmez bu heykel yerinden söküldü, kaidesi de bomboş kaldı. Bunu yerine büyük bir mermer parçasının içine bir sabun kalıbı sembolü konuldu. Müzeden içeri daldım; bir Erkekle iki Hanımın oturduğu odaya selamsız girdim:

         “Buranın en büyüğü kim?” Diye sordum. Gururla, “BEN!” diyen Adama, bu heykelin İzmir il Müftülüğünün ya da AKP il başkanlığının önüne dikilmesini anlattım.

         “Zıtların toplamı bir tam eder!”(-1) (-1)=+1 eder. KADIN VE ERKEK= BİRTAM EDER. Yarısı hırsız, vurguncu ve dolandırıcı, yarısı namuslu ve onurlu milletvekillerinin toplamı da=Bir Meclis eder. Bu konuda, yazdığım ve yayımlatmak olanağı bulamadığım bir kitabım var:”Rüşvetin Anatomisi!”Sırf hırsızlardan ve sırf namuslulardan oluşan bir toplumun sonu olamaz. Uzatmayalım. Bendeniz doğadan örnek alırım.

         Kozmik bir güç, insanoğluna örnek alarak yücelmesi için, örneklerle dolu bir dünya ve bir evren yaratmıştır. Göz vermiş görmemiz için, kulak vermiş duymamız için, dil vermemiş tatmamız için, burun vermiş koklamamız için. HEPSİNİ BİRLEŞTİREREK BİR HÜKME VARMAMIZ İÇİN DE BEYİN VE AKIL VERMİŞTİR! Ne yapar insanoğlu? Duyar hemen hükmeder, görür hemen hükmeder. Beyin sapasağlam durur!

         KADIN ve ERKEĞİ ele aldım. Ateş ile suyu da ele aldım. SU=Oksijen +Hidrojen! ATEŞ=Oksijen+hidrojen. Birbirine zıt gibi. İkisinin geçtiği yerlerde meydana gelen sonuç hep aynı. Ateş yakar geçer. Sonuç, yanan yerlerde yepyeni bir doğa oluşur. Su da aynı sonucu sağlamaktadır!

         KADIN ve ERKEK, zıt bir kavram gibi. Birleşince yepyeni bir yaşam meydana çıkmaktadır. Erkeğin adları: OD= ATEŞ. Kadının adları MA= O da = SU: Destanım da bunların manzum öyküsü:”ATEŞ İLE SU!”

                                     BİR EDERİZ!                         

                            Bir, bir daha iki;

                            İki kere iki, dört edermiş;

                            Toplasalar,

                                      Çarpsalar,

                                               Bölseler de;

                                      SEN ve BEN,

                            Yine de bir ederiz.

         ÖKÜZLER; KADINI eksik rakam olarak kabul eden ÖKÜZLER, bunu yüce Tanrı’mıza yüklemektedirler ve Kadın-Erkek toplamından da tam bir sayı beklemekteler!

         Şimdi de; izninizle DESTANIMIZIN giriş bölümüne bir göz atalım. PS: Tamamı (5345)dizden oluşmaktadır ve hece veznindedir!

                            “Ey! Dost,

                            Ey! Can,

                            Ey! Can dost,

                            Ey! Canım, Canım;

                            Ey! Canımın canı Dost!

         ATEŞ yaklaştıkça; SEVGİL, uzaklaştıkça yakar! SEN; uzaklaştıkça ATEŞ’İ; YAKINLAŞTIKÇA DA beni YAKMADASIN. Sönmem de mümkün değil; kül olmam da mümkün değil. Sönmen de mümkün değil; kül olman da mümkün değil.”MUTLU OZAN!

         Sizi yorduysam, beni bağışlamanızı dilerim. PS: İki göz, iki kulak, iki burun deliği, iki dudak ve bir dil! İkişer olan organlar da dil gibi teke endekslenmeli! DİL VE BEYİN TEK!

 BU ŞİİR DE Büyük Şiir Ustamız Rahmetli CAN YÜCEL’İNDİR!

Ateş ile suyun hikâyesini bilir misiniz?
                                  CAN YÜCEL
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında
sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hirçin, hırçın kayalara vurusuna, yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol, Hayatıma anlam veren mucizem ol...
Su dayanamamış
ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
sıkıca,
kopmamacasına...
Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yüreğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su...
Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
günler boyu, geceler boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın.
Ve o an anlamış;
askın bazen gitmek
olduğunu.
Ama gitmenin
yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş,
sönmüş askıyla.                                
İste o zamandan beridir ki

Ateş Sudan, su ateşten kaçar olmuş                                                         Ateşin yüreğini sadece su,

Suyun yüreğini ateş alır olmuş!
Sadece ateş alır olmuş...


 

 

 

        

        

İzleyiciler

Blog Arşivi