OSMAN TÜRKOĞUZ
Osmanturkoguzgmsil.com
İzmir; 03 Kasım 2011.
TOPLUMUMUZUN %47.02’Sİ ALIŞMIŞKEN!
ALIŞAMAMAK!
Aşağıda, yazarını bilemediğim taşlama, senelerce önce benim posta kutuma atılmıştı. Alışamadığı için ordudan ayrılmak zorunda bırakılan ve Hukuk Fakültesini bitirerek Hukukçu olan Teğmenimizden başka kimler alıştı merakı ile beklerken; bulgur, nohut, İftira Esareti ve dini masallarla Toplumumuzun yarısının alışmış olduğunu gördüm; yine de ben alışamadım. Bu taşlamayı alışamayan vatanseverlerimiz için sizlere iletiyorum. Saygılarımla.
Şu kendinden menkul kerametine,
Alışamadım, hiç alışamadım.
O Şanlı TEPE’DE ikametine;
Alışamadım, hiç alışamadım.
Kargaya benzeyen bir Mendebur kuş,
Şahin yuvasına geçmiş oturmuş.
Dedin ki” zamanla alışılır”mış”;
Günler, aylar geçti alışamadım.
Gasibi olduğun o sıfatına;
Hanedan’a seza o saltanatına,
Oğlun, kızın gibi küsuratına,
Hiç alışamadım, alışamadım.
Riayetin yoktur tek bir harfine,
Devlet kanununa, millet örfüne.
Şahsi keyfin için milyar sarfına
Hiç alışamadım, alışamadım.
Memleket babanın çiftliği değil,
Vatandaş yaşarken perişan, sefil,
Birkaç uçak, bilmem kaç otomobil,
Ve yat sefasına alışamadım.
Hercümerç içine düştü iktisat,
Cehennem nârına benzedi hayat,
Şu “orta direğin” fakrına heyhat,
Hiç alışamadım, alışamadım.
Yazık ki bu millet düşmüş eline,
Aldın iktidarı da vurdun beline.
Külhani edalı argo diline
Hiç alışamadım, alışamadım.
Soy, sop sülaleyle köşe dönüşü,
O garip kılıkla asker teftişe,
“Ne oldum delisi” ve o RÜKÜŞE,
Alışamadım, hiç alışamadım.
Dolana, dolana yatkın diline,
Kof kibrine, yavan haline,
Muaşeret bilmez o yoz haline,
Alışamadım, hiç alışamadım.
Damat zengin ettin, oğul kayırdın,
Haram lokmalarla ahbap doyurdun.
Vurgun’u, soygun’u arşa duyurdun.
İşte bu ahvaline hiç alışamadım.
“İRTİCA” deyince başta sen varsın,
ERBAKAN mirası bir hatırasını
O’NA niyabeten sen iktidarsın,
Ben bu iktidara alışamadım.
Mecnunane bir hırs, heves uğruna,
Bir paye edindin millet rağmına,
“MİLLET İRADESİ” DENİR mi buna?
İş bu Martavala alışamadım.
Sende halka kıymet veren huy yoktur,
Milli irade yok, helal rey yoktur.
Güven nişanesi hiçbir şey yoktur,
İşte bu “yoklara” alışamadım.
Tez günde enflasyon düşecek dedin,
Refah boyumuzu aşacak dedin.
Hiş “OLDU” demedin,”CEK”,CAK” dedin,
Bu yalan sözlere alışamadım.
Gittin BUSH dedin, kelle gezdirdin,
Söz rüşveti verip düşman azdırdın.
Milli Haysiyetten taviz azdırdın.
İşte bu üslup’a alışamadım.
Bu devrin tasviri sığmaz lisana.
Hâsılı Efendim eş hizmet sana.
Ne de senden beter KÖSEM sultana
Hiç alışamadım, alışamadım.
Tafranızdan Billâh öyle yıldım ki,
Bir o “RÜKÜŞ KADIN”, bir de sen iki.
Alışır hatta yılana belki,
Ve lâkin sizlere alışamadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder