OSMAN TÜRKOĞUZ
SEN DEĞİŞME NOLURSUN!
Gül yüzünde GÜL açmış,
Saçında deli rüzgâr.
Cin gibi bir tebessüm;
Endamımda ilkbahar,
SEN değişme nolursun,
SEN değişme öyle kal.
Değişmiş olsa bile,
Haftalar, günler, aylar,
SEN, SEN, içinde baharlar
SARI GÜLLE bezenmiş,
SEN değişme nolursun,
SEN değişme öyle kal.
Dışarıda kar yağsa;
Zemheri olsa bile;
Tüm kuşlar uçup gitse,
Tüm çiçekler kurusa,
Sen gönlümde ateşsin,
SEN değişme öyle kal.
Tenine değmeden BEN,
Kulun, kölen olmuşum.
Tatmadığım zevkleri,
İnan SENDE bulmuşum.
Tanrımıza kul iken,
SENİN kulun olmuşum.
Tenim değse tenine,
Gözlerinde öleyim,
Elim deyse eline,
Elim deyse eline,
Dudağında öleyim.
SENİNLE BEN, el ele,
Cennetlere gideyim.
Cennet diye her gece,
BEN koynuna gireyim. ÂMİN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder