OSMAN TÜRKOĞUZ
İzmir;04 Mart 2012.
GÖNLÜMDE MEVSİM KIŞTIR!
Değişse günler, aylar, döne,döne mevsimler;
Uzağında gönlümde kışlar hüküm sürüyor.
Bir gün gelirim diye söz versen de yine SEN;
Özlemin kurşun gibi bende hüküm sürüyor.
Karakışa çıkıyor SENSİZ yolların ucu;
SEN orada BEN burda, bu mu sevmenin suçu!
Özlemin şurda düğüm,şuracıkta kör sancı,
Sensizlikten kahroldum yine SANA geldim BEN.
Denizine yüz sürdüm,toprağına yüz sürdüm,
SEN girmeden gönlüme bağımsızdım ve hürdüm.
Dağlarda hüküm sürdüm,çöllerde hüküm sürdüm,
Kulluğa, köleliğe yine SANA geldim BEN.
Ellerimde zincirle, boynumda tel tasmayla
Dilenip te kapında mutsuzluğu asmaya,
SENİNLE birleşip te çağlayarak coşmaya
Cennet diye kapına yine SANA geldim BEN.
Göz oldum da gözümde bir damla yaş kalmadı,
Söz oldum da sesimi dönüp,duyan olmadı;
Direnecek gücüm de mecalim de kalmadı,
SANA kul olmak için yine SANA geldim BEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder