567/özlemlerle yaşamak

                                                                       

OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com

6 Şubat 2012.

                           

                  ÖZLEMLERLE YAŞAMAK

         Karla kaplı dağlarda, buz tutmuş tepelerde
         NÖBET akşamlarımda SENİ düşünürdüm hep,

         Sıcacık yatağında hayallerin koynunda,

         Üstün açılır da hastalanırsın diyerek.

         Şimdi de ne haldeyim bir bilebilsen,

         Söyler misin bir tanem, söyler misin güzelim

         Şimdi ne haldesin, nerelerdesin SEN?

         Sensiz seninleyim, seninle de sensizken.

         Özlemlerim bir kuş olur, gelir konar pencereme.

         Bir kuş kalkar yüreğimden

         Özlemleri bende kalır.

         Bir sıkıntı içinde dolanır da dururum,

         Sonra atarım kendimi yerden, yere.

         Gözlerim de apaçık, rüya mı görüyorum ne!

         Tavanda, penceremde senin hayalin.

         Sağıma dönüyorum,sağımda Sen varsın,

         Soluma döndüğüm solumda da SEN.

         Söyler misin a Gülüm, söyler misin bir tanem;

         Sensiz neylesem, sensiz nitsem?