3 Ocak 2012 Salı

521/İKİ ŞİİR.

                                                                                 
OSMAN TÜRKOĞUZ
                   osmanturkoguz@gmail.com
                   İzmir;03 Ocak 2012.

                            SEVDAN TAMAMLAR!
         Geçmişten bir sızısın dinmeyip, sürüp giden;
         Yüreğimde gönlümde yanan son ateşsin SEN.
         Ruhumu öyle sardın, öyle yaktın ki BENİ;
         Ölsem de, yaşasam da ille SEN, ille de SEN.
         Geçmek nedir bilmiyor uzağında zamanlar,
         Eksik olan sevdamı SENİN sevgin tamamlar.
         Öyle tutulmuşum ki SANA can ve gönülden,
Uzağında asırdır, SENSİZ geçen zamanlar.

                   DEĞER Mİ A CANIM!
Değer mi gözyaşın bunca kederle,
Bu Fakir sevecen yüreğe canım?
BEN, çölde yaşayan garip bir Ozan;
SEN BENİM yağmurum, anım ve canım.

Sınırsız sevgiler mi böyle umutlu,
Sevmeden ölenler daha mı mutlu!
Bir şey ki gönlümde BENDE çok mutlu,
Değer mi anılar acıya canım?

Kollarımda dünya SENİN, zevk SENİN,
Mutluluktan pespembedir gül tenin.
Bu dünyada BEN SENİNİM, SEN BENİM;
Değer mi bu sevgi çileye canım?

Yaş olur özlemler gözümden akar,
SENSİZLİK kor olur gönlümü yakar.
Özlem nehirlerin gönlüme akar;
Bu sevgi bu derde değer mi canım!
  

1 yorum:

Gülsev Eyüboğlu dedi ki...

BAZEN


...Uzaktan uzağa,derin
...Sessiz bir uğultu
...Yüreğimde.....
...Bazen acılarla yoğrulu,
...Bazen kaybolur
...Sensizlikte..
...Bakarsın,ansızın
...Gelip oturur,gitmez.
...Kovarım,atarım.
...Yüreğimi sökerim.
...Hayret..
...Ne arsızlık (!).

Trabzon 15 Mayıs 1988

Başka bir nacizane deneme..
Saygılarımla

İzleyiciler

Blog Arşivi