OSMAN TÜRKOĞUZ
Çeşmealtı;08,Haziran.2009
Saniye, saniye; saat, saat bölüyorum kendimi;
Sonra da, bir araya topluyorlar, sen çıkıyorsun.
An, an bölüyorum kendimi;
Onları da topluyorlar:
Anılarımda sen çıkıyorsun.
Bir fotoğraf çektiriyorum,
Fotoğrafçının gözler faltaşı;
Fotoğrafta da sen çıkıyorsun.
Aynalara bakamıyorum, aynalarda da sen varsın.
Yakama, sen diyerek çiçekler takıyorum,
Çiçek bahçelerimde de sen çıkıyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder